Maandag 16 juni, 3:00 uur ging de wekker en was het tijd om op te staan. Koffer en handbagage stond al klaar om mee te nemen. Kleren lagen klaar om aan te trekken. Ontbijt had ik nog geen zin in. Wel honger, maar ook misselijk van de zenuwen! Om 4:15 uur kwam mijn lieve nicht Tine als verrassing om mij mee weg te brengen. Op zondag dus 'voor niks' afscheid van haar genomen. ;)

Om 4:30 uur stapten we in de auto richting Schiphol. Daar aangekomen meteen inchecken en aangezien ik nog een uur de tijd had op naar de Starbucks voor een kop koffie. En toen kwam het moment van afscheid nemen van mijn ouders, zusje en nicht. Na veel lieve knuffels en kusjes ben ik door de paspoortcontrole gegaan. Zwaaien tot het laatste moment en toen op naar de gate. Eenmaal bij de gate aangekomen nog wat te drinken gekocht en daarna op naar de volgende check. Aan een tafel werden er een aantal vragen gesteld over mijn reis naar Amerika. "What are you going do to in America? How long will you stay? Who packed your bags? Did you pack presents or did you recieve presents? From who did you recieve presents? Do you know what's in it? Have you seen the present?" Na al die vragen van een zeer aardige en gezellige meneer ging mijn handbagage door de scan en ik ook. Daarna wachten tot we mochten baarden. De vlucht verliep redelijk goed. Begonnen met 2 uur vertraging, uiteindelijk maar 1 uur later dan gepland aangekomen en weinig turbulentie.

En na 8 uur en wat minuten landen we op Amerikaanse bodem! Koffer ophalen en op naar DE check dacht ik. Ik had verwacht dat mijn koffer geopend werd en alles werd bekeken en er veel vragen werden gesteld. Verkeerd gedacht dus! Papieren laten zien, vingers scannen en een foto maken en that's it! Prima, op naar de shuttle bus.

Vanaf het moment dat de shuttle arriveerde stonden mijn ogen wagenwijd open! Ik wist niet waar ik moest kijken. Alles is zo anders! De automobilisten op de weg denken aan zichzelf, duwen zich overal tussen, rijden op 2 banen zodat er niemand langs kan, toeteren wanneer het niet snel genoeg gaat, beginnen al te rijden wanneer het stoplicht nog op rood staat. Ik keek mijn ogen uit alleen al naar het verkeer en dacht: moet ik hier ook gaan rijden?! Wij leren om rekening te houden met elkaar en hier is dat dus absoluut niet! Ben benieuwd hoe ik het rijden ga vinden hier. ;)

Na een ritje van zo'n anderhalf uur (voor mijn gevoel gigantisch omgereden!) kwam ik uiteindelijk bij het hotel aan. Op naar de balie van InterExchange om me aan te melden. Eenmaal op mijn kamer meteen FaceTimen met papa, mama en Ilse. Gelukkig heb ik hier WiFi! Nadat we gezellig even gekletst hadden en ik het uitzicht heb laten zien (ik zit op etage 27, nog nooit zo hoog gezeten!) was het tijd om te gaan douchen. Daarna mijn koffer uitgepakt en weer opnieuw ingepakt en toen gewacht op mijn kamergenoot. Zij kwam na ongeveer 2 uur. Samen zijn we eten gaan balen bij de Burger King en hebben dat vervolgens in bed opgegeten.

Nu lig ik ook heerlijk in bed en is het tijd om te gaan slapen. Hier is het pas 21:00 uur dus net kinderbedtijd voor mijn gevoel, maar na 24 uur zonder slaap ben ik er echt aan toe!

NY vind ik nu al geweldig en wilde perse even een berichtje plaatsen. Morgen om 7:30 uur ontbijten en daarna naar de eerste cursus. Ik heb er zin in! :)

Liefs, Kim.